کسانی که خود را بهائی مینامند گستاخانه در جناح مخالف امر حقیقی الهیاند
در کتاب مقدّس (رسالهء اوّل پطرس رسول، باب سوم، ایات 12 تا 14) "از آن رو که چشمان خداوند بر عادلان است و گوشهای او به سوی دعای ایشان، لکن روی خداوند بر بدکاران است و اگر برای نیکویی غیّور هستید کیست که به شما ضرری برساند. بلکه هر گاه برای عدالت زحمت کشیدید، خوشا به حال شما؛ پس از خوف ایشان ترسان و مضطرب مشوید." ما رنج میبریم چون متّقی و صالح و وفادار به عهد و میثاقیم. باید قیمتی را در ازاء آن پرداخت و ما از ارعاب آنها هراس نداریم و به اندازهء کافی محکم هستیم. حیات ابدی و تقرّب الهی قیمتی دارد که باید در این جهان پرداخت. نمیتوان آن را در جهان بعد ادا کرد. بهاءالله میگوید: "چون مؤمنین و محبّین به منزلهء اغصان و اوراق این شجرهء مبارکه هستند، لهذا هرچه بر اصل شجره وارد گردد، البتّه بر فرع و اغصان و اوراق وارد آید. این است که در جمیع اعصار اینگونه صدمات و بلایا از برای عاشقان جمال ذوالجلال بوده و خواهد بود." (الواح مبارکه، ص343/ مائدهء آسمان، ج4، ص42) بنابراین ما نباید شگفتزده شویم. نقض میثاق یک بیماری روحانی، فوقالعاده مُسری است و عبدالبهاء آن را...