تحرّی حقیقت، ارمغان دیانت بهائی
ندرین وادی که ره بر کس پدید از چاه نیست پیرو نصّ الاهی بیگمان گمراه نیست یکی از مهمترین و عمیقترین آموزههای دیانت بهائی آموزه تحرّی حقیقت و دوری از تعصّبات و ترک تقالید است. تحرّی در لغت به معنی جستجو و طلب سزاوارترین است و حقیقت هم در اعتقادات دینی ـ چه در دیانت یهود و دیانت مسیح و اسلام و چه در دیانت بهائی ـ چیزی جز منبع علم الاهی نیست؛ یعنی اصولاً، انسان به تنهایی نمیتواند به حقیقت مطلق دست پیدا کند و ادّعای همه پیامبران بر این است که از طریق منبع علم لایزال الاهی به حقیقت دست پیدا میکنند و آن را بدون کوچکترین کموکاست به جامعه بشری انتقال میدهند تا سعادت و رستگاری را برای انسانها به ارمغان آورند. در اسلام، عصمت حضرت محمّد و در دیانت مسیح هم عصمت حضرت عیسی قطعی و یقینی است. در دیانت بهائی هم مانند سایر ادیان، اعتقاد بر این است که حضرت بهاءالله مصون از خطا و اشتباه هستند و طبق کتاب اقدس «کتاب الذی ینطق بالحق» میباشند یا به عبارتی «قسطاس الحق». در واقع کلام و روش جمال مبارک برای احبّا، معیار حق و باطل است و عصمت ایشان هم امری متقن و قطعی است. البتّه این ادّ...